Wrangschikking

Altijd weer goed voor wat reuring in het energiewereldje: een ranglijst.

Ook dit jaar heeft de Consumentenbond de herkomst van elektriciteit onderzocht. De publicatie (pdf) was dit keer een samenwerking met Greenpeace, Hivos, Natuur &Milieu, Wereld Natuur Fonds en WISE. Niet de minsten.

DUURZAAMHEID_STROOMLEVERANCIERS_DEF_(2)Alle in Nederland actieve energiebedrijven zijn langs de meetlat gelegd en krijgen een rapportcijfer. Van een schamele 3 voor reus RWE/Essent tot een 10 voor een drietal kleintjes.

Nederland loopt in vergelijking met andere Europese landen achterop bij de omschakeling naar hernieuwbare energiebronnen en in het terugdringen van schadelijke broeikasgassen. En niet zo’n klein beetje ook. Zolang er kolencentrales op volle toeren blijven draaien (want goedkoop) moeten we alert zijn waar energiebedrijven mee bezig zijn.

Vele energiebedrijven waren onaangenaam verrast door de waardering. Zeker de grote die nog steeds geconfronteerd worden met lasten uit het verleden. Bedrijven als Eneco proberen met grote wind- en zonneparken zichzelf duurzamer te maken, maar blijven getalsmatig ver achter bij hippe nichebedrijfjes.

Heeft het überhaupt zin al deze bedrijven op één rij te zetten? Het blijft appels met peren vergelijken. De een stelt het klimaat voorop en vindt kernenergie een serieus alternatief om op grote schaal de broodnodige CO2-reductie te versnellen. De ander gruwt bij de gedachte alleen. Eerder genoemde WISE bijvoorbeeld, één van de opstellers van het rapport, is mordicus tegen elke vorm van atoomstroom. Die wordt dan ook zonder omhalen bij de minst duurzame vormen van technieken geschaard. Voor Drentse bewoners die geconfronteerd worden met plannen voor enorme windmolens in hun directe omgeving lijkt de fraaie 10 van projectontwikkelaar Raedthuys/Pure Energie waarschijnlijk een bizarre vergissing.

Ook ons ‘eigen’ coöperatief energiebedrijf Noordelijk Lokaal Duurzaam kreeg een veeg uit de pan. Hoewel het in 2014 begonnen bedrijf met wind- en zonne-energie slechts de meest duurzame stroom – in mijn ogen tenminste – levert, kreeg het een onvoldoende en het predicaat ‘volger’. Met de coöperatie op Ameland in de gelederen, initiatiefnemer en mede-eigenaar van het grootste zonnepark van Nederland, zou je toch denken dat hier sprake is van een koploper en zeker niet van een slaafse volger.

Wat totaal niet klopt is dat alle producten, alle bedrijven op één hoop zijn gesmeten en dat er daarna een zeer discutabele rangschikking is aangebracht die als het voornaamste nieuws naar buiten wordt gebracht. En ja, getuige persberichten, ingezonden brieven, briesende mails in mijn mailbox en openbare blijdschap op sociale media is de aandacht inderdaad volledig verlegd naar de rapportcijfertjes. Dat is zonde.

Jammer, want het onderzoek levert een grote hoeveelheid prima getallen en duidelijke grafieken op. Puik werk dat niet voldoende gewaardeerd kan worden. Daar waar transparantie totaal niet in het systeem zit ingebakken en grote energiebedrijven – ook een paar kleintjes overigens – geheimzinnig doen over hun bedrijfsactiviteiten, zijn onderzoeken als deze goud waard.

Alleen moeten consumenten zelf kiezen en niet de Consumentenbond cs.. Op basis van deze gegevens en goede achtergrondinformatie kunnen we zelf prima keuzes maken. Sterker nog, laten we het omdraaien: wij, gebruikers, geven aan wat wij voor mix van zon, wind of wat dan ook willen en het energiebedrijf probeert zo goed mogelijk daar gevolg aan te geven.

Het zal u inmiddels niet verbazen dat ik een dergelijke voorstel bij Noordelijk Lokaal Duurzaam heb liggen.

Past grootschalige zonne-energie in ons elektriciteitssysteem?

Tegenstanders hebben het vaak over de onvoorspelbaarheid en onbetrouwbaarheid van duurzame energieproductie. Het op grote schaal implementeren van wind- en zonne-energie zorgt voor haperingen in de voorziening of op z’n minst voor grote prijsstijgingen, zo wordt beweerd. En bij gebrek aan goede gegevens en in een oud denkraam is het lastig discussiëren.

Gelukkig komt er af en toe een rapport dat in één keer voorziet in een ruime hoeveelheid brandstof voor dergelijke discussies. Dit keer van het Fraunhofer-Instituts für Solare Energiesysteme ISE, onderdeel van het Fraunhofer Gesellschaft – Europa’s grootste onderzoeksbureau, zeg maar de TNO van Duitsland. Zij monitoren de Duitse energiemarkt op het gebied van zonne-energie en zij hebben een pdf met een grote hoeveelheid grafieken uitgegeven.

Solar vs de rest

Waarom is dit belangrijk? In Duitsland is zwaar geïnvesteerd in duurzame energie. Op dit moment wordt er veel energie opgewekt middels zonnepanelen en die hoeveelheid groeit nog steeds: er worden records gebroken. Wat voor gevolgen heeft nu de steeds toenemende hoeveelheid solar voor de rest van de elektriciteitsproductie?

Peter Terium, de Nederlandse Vorstandsvorsitzender van RWE, zeg maar chef bruinkool bij de buren, slaat in een interview met het AD helemaal door. Na Duitsland bang te hebben gemaakt voor nieuwkomers en duurzame energieopwek, is nu Nederland aan de beurt: ‘Energierekening onbetaalbaar voor lage inkomens’ (online excerpt). Welke denkfouten hij maakt is al overtuigend aangetoond door Jan Rotmans, maar het is ook belangrijk te kijken naar de getallen die ten grondslag liggen aan deze verandering.

Hoe groot voorstander je ook bent van duurzame energie, het moet natuurlijk wel passen. Nu is het voor het eerst dat er op deze schaal een dergelijke vorm van duurzame energie wordt ingevoed in het elektriciteitsnet. Kan dat wel, past zonne-energie op grote schaal wel in de huidige elektriciteitssysteem? Zonne-energie kan namelijk, net als windenergie, niet aan- of uitgezet worden als de stroomvraag verandert. Andere vormen van elektriciteitsopwek zijn dan nodig om aan de vraag te blijven voldoen. Het geheel van verschillende vormen van elektriciteitsopwek wordt de brandstofmix genoemd en in die mix heb je grofweg drie verschillende vormen van opwek:

  1. Productie die niet kan worden beheerst maar wel (redelijk) voorspeld: zon/wind;
  2. Productie die uit kostenoverwegingen lastig af te schakelen is: kerncentrales, (bruin)kool;
  3. Productie die makkelijker op- en af te regelen is: gas, waterkracht.
(voor meer informatie zoek op het begrip ‘Merit Order‘)

Traditioneel werd er altijd van uitgegaan dat duurzame energievoorziening een gevaar is voor de stabiliteit van het systeem en dat, als zonne-energie al iets voorstelt, het nooit op grote schaal ingepast kan worden in het systeembalans. Maar de grafieken zijn binnen, en wat blijkt in de praktijk, zonne-energie past prima in het elektriciteitssysteem. En, in combinatie met windenergie, is het een prima bron om de plaats van fossiel-gestookte elektriciteit in te nemen.

1    Zon complementeert wind

Allereerst, zon & wind gaan goed samen, blijkt uit twee grafieken van de Fraunhofer-ingenieurs:

Grafiek 1 - Maandelijkse productie WIND - ZON (jan-mei 2012)

Duidelijk is dat waar wind afneemt van januari tot mei, zon in die periode juist toeneemt. Maar dat zou in een maand toevallig kunnen uitvlakken. Daarom is de volgende grafiek ook van belang.

Grafiek 2 - Simultane productie WIND + ZON (jan - mei 2012)

In deze grafiek zie je dat niet alleen op maand-niveau wind en zon elkaar complementeren, maar op elk moment in tijd (stipjes lijken mij kwartierwaarden). Dus als er meer zonne-energie geproduceerd wordt, neem windproductie af en vice versa. Op elk moment!

Maar goed, dat is alleen zon en wind. Hoe zit dat met zon en wind versus de rest?

2   Zon – prima piekproductie

Past zonne-energie eigenlijk wel in de voorzieningen? Wat voegt het toe?

Grafiek 3 - Conventioneel versus wind & zon (mei 2012)

Hier wordt het echt interessant. Deze grafiek laat alle opgewekte stroom zien in de maand mei (meer maanden zijn in het rapport te vinden). Het grijze gebied (conventioneel opgewekt vermogen) wordt afgevlakt door groen (wind) en geel (zon). De geel/groene pieken dekken de vraag naar stroom overdag. De lager liggende pieken zijn weekends en vakantiedagen. In Duitsland werd vroeger (en in Nederland nog steeds) de piek overdag opgevangen door gascentrales harder te laten draaien. Dat snel veranderen, daar zijn gascentrales goed in, vele malen beter dan (bruin)kolencentrales. Dat opschakelen van een gascentrale kost per eenheid opgewekte stroom wel meer geld maar die flexibiliteit is veel waard voor de balans van het systeem.

Als we kijken naar de breakdown van de brandstofmix zien we inderdaad dat er minder gas (en in Duitsland: minder kolen!) verstookt hoeft te worden:

Grafiek 4 - de brandstofmix (mei 2012)

Ook hier is duidelijk te zien dat nucleair (‘Uran’) en bruinkool (‘BK’) de basislast verzorgen. Het is niet zo dat deze weggedrukt worden door een teveel aan zonne-energie. Gewone kolen (‘HK’) en gas verzorgen een deel van de piek overdag. Deze piek wordt echter keurig afgevlakt door de combinatie wind en, met name, zon.

Het lijkt erop dat gas- en kolencentrales overdag minder hard hoeven te produceren.

Ook op 25 mei 2012?

Maar als dan de zon heel hard schijnt, zoals op 25 mei 2012, levert dat dan een probleem op? We pakken de Fraunhofer-grafieken er weer bij:

Grafiek 5 - Zonneproductie 25 mei 2012

Nee dus. Zelfs de record-productie (22,4 GW) van 25 mei blijft keurig de piek afvlakken.

Mooi-weer conclusie

Het lijkt erop dat de grafieken aangeven dat zonne-energie prima ingepast kan worden in de elektriciteitsproductie, maar nadere analyses en scenario’s zijn natuurlijk hard nodig. Wat gebeurt er met de brandstofmix onder gelijke condities in een aantal jaren achtereen; hoe wordt rekening gehouden met nucleaire fase-out, welke prijseffecten zijn meetbaar, etc. Maar voorlopig lijkt het erop dat er fors minder kolen en gas zijn verbrand dan anders het geval zou zijn geweest. Als Peter Terium dan klaagt over kolen- & gascentrales die minder efficiënt kunnen worden ingezet, dan heeft hij een puntje – zijn centrales staan inderdaad nu vaker uit. Maar als dat zo is, dan lijkt het erop dat die gascentrales minder nodig zijn voor het opvangen van de piekload – deze wordt keurig afgevlakt door zonne-energie. Dus als deze werkeloze centrales meer baseload kunnen produceren, zou deze grootste CO2-producent van Europa wellicht wat bruinkoolcentrales kunnen sluiten. Dat zou pas pure milieuwinst zijn.

Waarden & woorden op de helling

Eén ding is duidelijk. Deze transitie in Duitsland zet onze traditionele waarden (‘zon is onbetrouwbaar en lastig in te passen in het elektriciteitssysteem’) én woorden (‘brandstofmix’, ‘Merit Order’) ook op de helling.

We hebben meer data, nog betere grafieken en nieuwe begrippen nodig om deze fundamentele veranderingen bij te houden, te analyseren en over te publiceren.

Heel Europa? Nee, in Den Haag bleef één man dapper weerstand bieden aan gezond verstand…

Nu zelfs in het Verenigd Koninkrijk de nucleaire toekomst in de koelkast wordt gezet, komen de woorden van onze vice-premier en zelfbenoemd kernenergie-promotor Verhagen en in zijn kielzog die van VNO-NCW in steeds vreemder context te staan.

RWE en E.ON hebben plannen ter waarde van 15 miljard pond opgegeven. Ook hier worden economische redenen aangegeven. Volgens The Telegraph:

There was nothing the UK government could have done differently to change their decision, they [de bazen van RWE npower en E.ON UK | sfdv] said, as nuclear power was simply too long-term an investment in the current economic climate.

Alleen EDF en GDF zijn met respectievelijke partners nog wel in de race. Het nucleaire programma van de Engelse regering, die net als Verhagen met veel enthousiasme had ingezet op nieuwe kerncentrales, ligt daarmee ‘in tatters’. Omdat het VK de afgelopen jaren minder produceert en – bij gelijkblijvende consumptie – meer en meer een importeur van energie is geworden, wordt dit nieuws op het eiland niet met gejuich ontvangen. Leveringszekerheid (en daarmee het prijspeil) voor industrie en consument in het V.K. liggen meer dan ooit in handen van de rekenmeesters van buitenlandse energiereuzen.

Het lastige is dat een goede mix van elektriciteitsproductie voor leveringszekerheid en balans in deze volatiele tijden hoe-dan-ook lastig te organiseren is. Zeker voor overheden die alles uit handen hebben gegeven door middel van deregulering, liberalisering en privatisering. Zoals ook de Nederlandse.

Tijd om het roer terug in handen in te nemen.

Kernenergie economisch niet interessant, schaliegas geen optie, kolencentrale te duur… wat nu?

Een aantal verschillende berichten de afgelopen maanden geven bijelkaar een bijzonder beeld van de Grote Ontwikkelingen die er op dit moment spelen op het gebied van de Nederlandse elektriciteitsproductie. Laten we er even een paar langslopen.

Kerncentrale – nee dank u

Duidelijk is dat op dit moment niemand zich wil branden aan de ideeën die het kabinet heeft op het gebied van kernenergie. Een tweede centrale bij Borssele komt er op dit moment gewoon niet. Eigenaar Delta durft het gelukkig niet aan, maar ook de grote Duitse (RWE) en Franse energiebedrijven hebben geen belangstelling.

Kolencentrale – jammer dat het niet uit kan

Enkele jaren geleden zag het er naar uit dat er zomaar 4, 5, 6 kolencentrales bijgebouwd zouden gaan worden. Nu niet meer, vandaag is er weer een centrale gesneuveld. Dit keer die in Vlissingen, u weet wel van de ‘environmentally friendly power generation with little or no emission of CO2’, zoals C.GEN deze kolencentrale placht te greenwashen. Nog steeds is de Essent/RWE-centrale bij Eemshaven de enige die nu echt afgebouwd wordt. Liever niet trouwens, want het is economisch niet meer rendabel maar om nu de stekker er uit te halen zou om economische redenen dom zijn: “Tachtig procent van het geld is inmiddels uitgegeven“, zoals de topman al eerder aangaf.

Schaliegas – dat mag dan weer niet

Het wordt ‘m niet, schaliegas in Europa. De meeste landen in Europa hebben er geen zin in, zijn het zelfs aan het verbieden. Ook in Nederland mochten proefboringen niet – in dit geval verboden door de rechter in eerste aanleg. Schaliegas haalt dus in Europa niet, zoals in de V.S. gebeurde, de komende jaren zomaar de gasprijs onderuit.

…en wat doet de olie?

...en wat doet de olie?

dat wordt weer sparen voor gas...

Hoezeer de economische vooruitzichten investeringen in Kern & Kolen niet haalbaar maken, is de prijs van olie op moment van bloggen, 22 februari 2012, dik boven de EUR 120. Dat betekent dat oliegerelateerde gascontracten later dit jaar weer fors duurder worden. Dat is vreemd – waarin zou een energiebedrijf op dit moment dan wel in willen investeren? Die investeringen, die lagen toch al vast, zou je zeggen. En je moet ergens toch de elektriciteit vandaan halen.

Waar moet je dan wel in investeren vandaag? Ik weet wel wat.

Toevallig vandaag is een artikel in Nature Materials verschenen. De auteurs (waaronder een Nederlander van het FOM, jawel) schetsen een theoretisch ontwerpmodel waarbij zonnecellen vele malen efficiënter zijn in het omzetten van licht in elektriciteit. Het is allemaal theoretisch en de praktijk zou het moeten uitwijzen wat er van de claims overblijft, maar ja, als je daar rendementswinst kan halen dan wordt het op een gegeven moment wel heel simpel.

Kijk, daar moet nou geld naartoe. Bijvoorbeeld, ik noem maar wat, de miljoenen die minister Verhagen had klaargelegd om de vergunning van Borssele 2 versneld te gaan begeleiden. Dan zou vandaag een grote stap in energietransitie gedaan zijn. Een fossiele stap naar achteren en een duurzame naar voren.

 

Klimaatverandering wordt nu wer-ke-lijk overal voor gebruikt

“We weten wat voor horrorscenario zich aan het voltrekken is met klimaatopwarming”, liet vandaag woordvoerder energie Frits de Groot (VNO-NWC) aan nrc weten. De werkgeversoriganisatie is ‘om’ als het gaat over klimaatbeleid en energievoorziening, het is niet meer piepen over ‘betaalbaarheid’, ‘innovatieve kansen voor het Nederlandse bedrijfsleven’, ‘leveringszekerheid op 1’ en dergelijke. Mooi zou je denken, dan staan er in één keer een hoop neuzen de goede kant op – om zich langjarig te committeren aan duurzame oplossingen.

Maar nee, hoor.

Dé oplossing voor alle problemen – een nieuwe kerncentrale

Dé oplossing die VNO-NCW voorstaat? “Meer dan ooit” zijn ze voorstander van een tweede kerncentrale. Het klimaatprobleem wordt er aan de natte haren bijgesleept, want die kerncentrale moet er coûte-que-coûte (pun intended) komen. Hoe dan ook.

Maar laten we eens kijken hoe een nieuwe kerncentrale zich verhoudt tot de kernwaarden van VNO-NCW:

werkgelegenheid – verwaarloosbaar

Het zal wellicht zo zijn dat er enkele Zeeuwse voormannen ingehuurd worden om de wensen van Franse ingenieurs uit te leggen aan Letse bouwvakkers. En verder wat bemensing in controlekamer en op kantoor.

betaalbaarheid – negatief

Kernenergie zonder subsidies is een zeer dure vorm van energievoorziening, zo blijkt uit vele rapporten de afgelopen jaren, zoals bijvoorbeeld de laatste van CE Delft (zie ook link NRC boven);

innovatie – verwaarloosbaar

Alle kennis voor bouw, installatie, beheer en onderhoud is en blijft in handen van buitenlandse partijen.

leveringszekerheid – geen tot negatief

Het is de bedoeling dat de stroom opgewekt door de nieuwe kerncentrale afgenomen wordt door Duitse industriële partijen. De topman van RWE (de facto eigenaar) heeft dit aangekondigd, daar heb ik in dit blog al eerder op gewezen.

geen subsidie voor hobbyprojecten – negatief

Uiteraard wordt het een heel gepuzzel om een grote leverancier haar stroom in Duitsland te laten afleveren. Elektriciteitsnetten moeten worden verzwaard, interconnectorcapaciteit (poorten naar het buitenland) vergroot en balans-noodstroomvoorzieningen worden gecontracteerd. De overheid moet dat gaan aanleggen. Dat kost klauwen met geld; subsidie vermomd als structuurverbetering.

minder CO2 – klopt deels

Minder dan gedroomd, want de uitstoot van CO2 bij de winning van uraniumerts is groot. Per kWh minder dan een gasgestookte centrale, maar de productie van kernenergie is met de beste wil van de wereld niet duurzaam te noemen. Het kan zijn dat we – bij de transitie naar duurzame energievoorziening – helaas niet om kernenergie heen kunnen, maar nieuwe kerncentrales zullen nooit doel of middel van energietransitie zijn.

horrorscenario

De conclusie is gerechtvaardigd om te stellen dat of VNO-NCW gekaapt is door spindoctors van RWE – of men niet goed nagedacht heeft. Laten we hopen op het tweede en dat er binnenkort een beter voorstel voor de toekomst van onze energievoorziening komt dan dit gunnen van een kerncentrale aan de Duitse industrie.
Want laten we wel wezen, het ‘horrorscenario’ van een privaat-gefinancierde en nauwelijks door de overheid gecontroleerde kerncentrale is zich in Japan overigens nog steeds aan het voltrekken…

Alleen in Europa – Verhagen en kernenergie

Nu zelfs de Franse Socialisten in een pact met de Groenen zich uitspreken over het versneld afbouwen van de nucleaire centrales, wordt het wel extra bizar dat Nederland in Europa bij monde van vertegenwoordigend minister Verhagen de nucleaire lente blijft prediken. Dit alles onder het leugenachtig mom van leveringszekerheid en dat terwijl Verhagen dan Borssele de speeltuin laat zijn van – binnenkort dus werkloze – Franse kern-ingenieurs (die komen ontwerpen), Oost-Europese vaklui (die komen bouwen) en energiebehoeftige Duitse industriëlen (die komen afnemen).

Het blijft natuurlijk de vraag of het mogelijk is voor de socialisten deze weg te bewandelen – het is een duidelijke stellingname in de presidentsverkiezingen en er zal goed over nagedacht zijn wat dit voor politieke gevolgen heeft. Maar de economische en energie-technische vragen zijn nauwelijks te overzien; vast staat dat het een dure richting is (30% tot 40% duurder volgens Le Figaro) die Frankrijk het lastig maakt aan CO2-doelstellingen te voldoen.

Delta & de kerncentrale – gokken voor gevorderden

Wat kost dat nou, zo’n vergunning voor een kerncentrale … per Zeeuws gezin?
Volgens topman Peter Boerma van energiebedrijf Delta kost een vergunning voor een kerncentrale 220 miljoen euro. Afgezet tegen de kosten van de bouw van een kerncentrale (meer dan 4,5 miljard euro) is dat te overzien maar voor een kleine regionale speler met een beperkte klantenkring als Delta is dat voor de vergunning alleen behoorlijk veel. Zeker omdat Delta dergelijke bedragen (2009: 108 miljoen; 2010: 265 miljoen) de afgelopen twee jaar aan ‘beëindigde’ (lees: mislukte) bedrijfsactiviteiten (bio-diesel, solar-avontuur) heeft moeten afschrijven. Verschil is wel dat het dit keer gaat om ‘zelf-nooit-te-ondernemen’ bedrijfsactiviteiten. De vergunningsaanvraag is namelijk niet echt – zelf een nieuwe kerncentrale bouwen zou een kleine partij als Delta hoe-dan-ook boven het hoofd groeien en energieprijstechnisch is het maar de vraag of investeringen daarvoor in dit tijdsgewricht überhaupt bij elkaar te krijgen zijn – maar om de verwachte meerwaarde bij verkoop.

maar geen cent te veel hoor…
De gedachte is dat Delta veel meer waard is in Europa mét een verkoopbare kerncentralevergunning dan zónder. Er zijn inderdaad scenario’s denkbaar waaronder dat het geval zou kunnen zijn. Evengoed zijn er situaties te bedenken waar die gok niet op gaat – een vergunning kan uiteindelijk niet afgegeven worden, prijzen op de energiemarkt kunnen tegenzitten, nucleaire energie kan het zwaar krijgen in Europese wetgeving, het mag of lukt niet het (gesplitste) Delta te verkopen. Ook aan de andere kant zitten er risico’s vast aan deze gedachtegang: er moet geld uitgetrokken worden om de veiligheid van de bestaande centrale te verbeteren; er worden aan producenten hardere eisen gesteld met betrekking tot investeringen in duurzame productie; beoogde partners (EdF, RWE) lopen toch weg. Het is dus maar zeer de vraag of er gebouwd zou kunnen worden, hoe graag onze minister/vergunningsafgever/vergunningsbeoordelaar/controleur Verhagen dat ook wil.

Typisch Zeeuws gokspel
Kortom er is sprake van een nieuwe ronde in de provinciale Zeeuwse loterij – we pakken uit de beurs van de Zeeuwse huishoudens vele honderden euro’s en kopen daar een lot voor. En of het nu bio-diesel, zonnepanelen of kern-energie is, maakt niet uit; we blijven gokken tot we winnen. Dat moet toch ooit lukken?

Duitsers beducht voor nieuwe kerncentrale “knapp 200 Kilometer von der deutschen Grenze”. Borssele dus…

Afgelopen weekend heeft de Duitse regering besloten de nog werkende kerncentrales in Duitsland vervroegd te stoppen. Maar de plannen van RWE om haar productiecapaciteit op de Duitse markt te verhogen gaan vrolijk door. In Nederland.

GroenLinks en PvdA stemmen vóór nieuwe kerncentrale

De bouw van de kolencentrale van RWE in Nederland gaat zonder problemen. En op kernenergiegebied wil het inmiddels ook lekker lukken. RWE was bezig op twee fronten. Achter de schermen, dat wel: het probeerde zowel via Delta (voor de helft eigenaar van Borssele) als via de nog-altijd-niet-afgeronde-want-door-de-rechter-verboden deal met Essent een vergunning te krijgen voor de bouw van een tweede kerncentrale bij Borssele. Nu gaat dat links- of rechtsom gebeuren want RWE investeert in Delta en met dat geld koopt Delta de andere helft van Borssele. 2 Vergunningen in 1 hand –> altijd prijs! Omdat er maar één koper is, zal de prijs die gemeenten en provincies krijgen voor haar aandeel in Borssele laag zijn. Maar ze zijn het in ieder geval nu kwijt. Dat moet Groen-Links en PvdA-wethouders met dit belang in de portefeuille toch een goed gevoel geven. Hebben ze niet voor niets als aandeelhouder de vergunningsaanvraag gesteund!

Te dicht bij

Duitsers vinden eigenlijk dat Borssele te dicht bij hun grens ligt – zeker de nog te bouwen centrale. Zij mogen dat vinden, zij zijn of worden de eigenaar. Nederland stelt alleen de grond en de omgeving beschikbaar… zodat een Frans bedrijf met oost-Europese werknemers straks een kerncentrale voor de Duitse industrie kan neerzetten die ze zelf niet op hun grondgebied willen. Volgens minister Verhagen is dit in het grootste belang voor onze energiezekerheid (“omdat Nederland dan minder afhankelijk wordt van energie uit het buitenland”).

Verhagen & feiten – geen gelukkige combinatie

Even de feiten: Nederland is sinds oktober 2009 zelfs vaak netto exporteur van elektriciteit en Nederland zal de komende decennia voor Duitsland een belangrijke exporteur van elektriciteit blijven.

Maar ja, dat zijn maar feiten. Verhagen gaat feitloos door met regeren.